Free Blog Counter

Τα παράδοξα του απείρου

Ας υπολογίσουμε το άθροισμα
Σ=1-1+1-1+1-1+1-1+...
Είναι Σ=1-1+1-1+1-1+1-1+...=(1-1)+(1-1)+(1-1)+(1-1)+...=0+0+0+...=0.
Θα υπολογίσουμε το ίδιο άθροισμα, με διαφορετικό τρόπο.
Σ=1-1+1-1+1-1+1-1+...=1-(1-1+1-1+1-1+...)=1-0=1.
Βάλαμε όλους τους όρους εκτός από τον πρώτο σε μία παρένθεση με πρόσημο - , οπότε με βάση τον προηγούμενο συλλογισμό το άθροισμα στην παρένθεση είναι ίσο με 0 και επομένως Σ=1.
Ας υπολογίσουμε άλλη μία φορά το Σ.
Αν κάνουμε ότι και πρίν, το άθροισμα στην παρένθεση είναι το Σ, οπότε προκύπτει ότι:
Σ=1-1+1-1+1-1+1-1+...=1-(1-1+1-1+1-1+...), δηλαδή
Σ=1-Σ ή Σ+Σ=1 ή 2Σ=1 και άρα Σ=1/2
Άν όμως Σ=0 και Σ=1 και Σ=1/2 τότε 0=1=1/2 !!!
Κάτι τέτοιοι συλλογισμοί είναι υπεύθυνοι για την δυσκολία κατανόησης εννοιών σχετικών με το άπειρο, όπως και για την πολύ καθυστερημένη αποδοχή του απείρου στα Μαθηματικά.




Ξενοδοχείο " ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ "

Ένα Ξενοδοχείο διαφορετικό από όλα τα άλλα.

Το ξενοδοχείο "Το Απειρο", όπως λέει και το όνομα του, έχει άπειρα δωμάτια που είναι όλα κατειλημμένα. Πώς κατάφερε ο "Εμπειρος" διευθυντής του "Απειρου" ξενοδοχείου, με τα άπειρα αλλά κατειλημμένα δωμάτια, να βρεί δωμάτια για έναν νέο πελάτη, για εκατό, αλλά και για άπειρους νέους πελάτες ;
Αν δεν έχετε εμπειρία από Ξενοδοχεία, μπορείτε να βρείτε την απάντηση εδώ.


Επιδημία σε μοναστήρι

Ένας αρκετά(;) γνωστός γρίφος, που όμως είναι πολύ καλός.

Σέ ένα μοναστήρι, οι καλόγεροι βρίσκονται όλοι μαζί μόνο κάθε πρωί στην τραπεζαρία για το πρωινό τους. Κάποιο από τα πρωινά αυτά ο ηγούμενος του μοναστηριού τους ανακοίνωσε ότι έχει εμφανιστεί στην μονή μία ασθένεια, της οποίας το μόνο σύμπτωμα είναι ένα σημάδι στο κούτελο. Θα πρέπει λοιπόν, κατέληξε ο ηγούμενος, κάθε μοναχός που έχει την ασθένεια αυτή, να αποχωρήσει από την μονή. Πράγματι μετά από κάποιες μέρες όλοι οι ασθενείς μοναχοί αποχώρησαν. Αν κάθε μοναχός μπορεί να δει όλους τους άλλους, αλλά όχι τον εαυτό του και οι μοναχοί δεν μιλάνε μεταξύ τους, δεν κάνουν νοήματα ο ένας στον άλλο κτλ , πως κατάλαβαν ποιοί είναι ασθενείς και αποχώρησαν;
(Υποτίθεται μόνο, οτι οι μοναχοί είναι όσο ευφυείς χρειάζεται, για να κάνουν τους κατάλληλους συλλογισμούς και φυσικά υπάρχει ένας τουλάχιστον ασθενής.)
Αν δεν τα καταφέρατε, δεν πειράζει. Δείτε εδώ την απάντηση.


Τα καπέλα

Ένας ακόμη πολύ καλός γρίφος.

Διαθέτουμε πέντε (5) καπέλα, τρία κόκκινα και δύο μαύρα. Τρία άτομα είναι τοποθετημένα έτσι ώστε ο τρίτος να βλέπει τους δύο πρώτους, ο δεύτερος να βλέπει μόνο τον πρώτο και ο πρώτος να μη βλέπει κανέναν από τους άλλους δύο. Τους κλείνουμε τα μάτια και βάζουμε στο κεφάλι τους από ένα καπέλο. Τους ζητάμε να ανοίξουν τα μάτια. Ρωτάμε τον τρίτο, τι χρώματος καπέλο φοράει. Αυτός απαντά ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Ρωτάμε τον δεύτερο. Κι αυτός απαντά ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Τέλος ρωτάμε τον πρώτο κι αυτός απαντά ... ΞΕΡΩ !!!
Τί χρώμα είναι το καπέλο του πρώτου και πώς το κατάλαβε;

(Υποτίθεται μόνο, οτι και τα τρία άτομα είναι όσο ευφυή χρειάζεται, για να κάνουν τους κατάλληλους συλλογισμούς.)

Δυσκολεύεστε; Δείτε εδώ την απάντηση.




Κι άλλα καπέλα

Ένας ακόμη πολύ καλός γρίφος και πάλι με καπέλα.

Διαθέτουμε καπέλα, κόκκινα και μαύρα. Τρία άτομα είναι τοποθετημένα έτσι ώστε ο καθένας να βλέπει τους άλλους δύο .Τους κλείνουμε τα μάτια και βάζουμε στο κεφάλι τους από ένα κόκκινο καπέλο, κάτι που βεβαίως οι ίδιοι αγνοούν. Τους ζητάμε να ανοίξουν τα μάτια και να σηκώσουν το χέρι τους, εφ'όσον βλέπουν ένα τουλάχιστον κόκκινο καπέλο. Όπως είναι φυσικό και οι τρεις σήκωσαν το χέρι τους. Στη συνέχεια τους ζητάμε να κατεβάσουν το χέρι τους αν καταλάβουν τι χρώμα είναι το καπέλο που φορούν. Ύστερα από λίγο ο εξυπνότερος απ'όλους κατέβασε το χέρι του.
Πώς κατάλαβε τι χρώμα καπέλο φορούσε ο εξυπνότερος της παρέας; ;

(Εδώ πρέπει κάποιος να είναι πιο ευφυής απ'τους άλλους, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα κατέβαζαν και οι τρεις συγχρόνως το χέρι τους.)

Δεν φοράτε καπέλο και δυσκολεύεστε; Δείτε εδώ την απάντηση.




Τα σκουλαρίκια

Ας αφήσουμε τα καπέλα.

Διαθέτουμε τέσσερα χρυσά και τέσσερα ασημένια σκουλαρίκια. Τρείς ευφυέστατες κυρίες, η Α(λκμήνη), η Β(ικεντία) και η Γ(εωργία) κάθονται έτσι ώστε κάθε μία να βλέπει τις άλλες δύο. Τους κλείνουμε τα μάτια και βάζουμε σε κάθε μία δύο σκουλαρίκια, από ένα σε κάθε αυτί. Τα δύο σκουλαρίκια που περίσσεψαν, τα κρύβουμε. Ζητάμε να ανοίξουν τα μάτια τους και ρωτάμε, με την σειρά την Α, την Β και τέλος την Γ, άν ξέρουν τι σκουλαρίκια φοράνε - δύο χρυσά, δύο ασημένια ή ένα χρυσό και ένα ασημένιο;(Το αυτί αριστερό ή δεξί δεν έχει σημασία). Η Α απαντά όχι. Η Β απαντά όχι. Η Γ απαντά κι αυτή όχι. Ρωτάμε δεύτερη φορά την Α που απαντά και πάλι όχι. Ρωτάμε δεύτερη φορά την Β που απαντά ναι, ξέρω (καιρός ήταν).
Πώς κατάλαβε η Β(ικεντία) τι σκουλαρίκια φορούσε; ;

Και οι τρεις κυρίες θεωρούνται εξίσου έξυπνες

Αν δεν τα καταφέρετε, δείτε εδώ την απάντηση.




Η ερώτηση

Άλλος ένας γρίφος.

Ένας Δημόσιος Υπάλληλος και μάλιστα Εκπαιδευτικός, αφού ταλαιπώρησε εκατοντάδες ή μάλλον χιλιάδες μαθητές και τους γονείς τους και μετά από περικοπές επιδομάτων, μισθού, δώρων και αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 92, πέθανε χωρίς φυσικά να προλάβει να βγεί στη σύνταξη και εννοείται χωρίς να πάρει το εφάπαξ, αυτό έλειπε. Παρουσιάζεται λοιπόν ο Δημόσιος Υπάλληλος στον Άγιο Πέτρο για να ακολουθήσει την προβλεπόμενη διαδικασία.
Λοιπόν, του λέει ο Άγιος Πέτρος, σύμφωνα με τις εντολές του Ανδρέα Λοβέρδου, όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, εκτός από τους Δικαστικούς (αυτοί πάντα εξαιρούνται), πηγαίνουν στην Κόλαση. Εγώ όμως τους δίνω μία τελευταία ευκαιρία, να πάνε στον Παράδεισο. Εδώ, όπως βλέπεις, υπάρχουν δύο πόρτες και κάθε πόρτα έχει και τον φύλακα της. Η μία πόρτα οδηγεί στον Παράδεισο ενώ η άλλη στην Κόλαση. Από τους δυο φύλακες, ο ένας λέει πάντα την αλήθεια, ενώ ο άλλος λέει πάντα ψέματα. Χωρίς να ξέρεις ποιός λέει αλήθεια και ποιός ψέματα, έχεις το δικαίωμα να κάνεις μόνο μία ερώτηση σε έναν μόνο από τους δύο φύλακες, ώστε να μπορέσεις να βρείς την πόρτα που οδηγεί στον Παράδεισο και να γλυτώσεις από την Κόλαση.
Αφού σκέφτηκε για λίγο ο Δ.Υπάλληλος, υπέβαλε μία ερώτηση στον ένα φύλακα και μετά την απάντηση που του έδωσε αυτός, βρήκε(!!) την πόρτα που οδηγεί στον Παράδεισο
Ποιά ήταν η ερώτηση που έκανε ο Δ.Υπάλληλος και κατάλαβε ποιά ήταν η πόρτα που οδηγούσε στον Παράδεισο;

Αν δυσκολεύεστε, ίσως δεν είστε Δημ. Υπάλληλος. Αυτοί, όταν δεν ταλαιπωρούν τους άλλους, κάθονται και για να περάσει η ώρα τους σκέφτονται κάτι τέτοια. Οπότε εσείς μπορείτε να δείτε την απάντηση εδώ.





Περί κρυπτογραφίας

Η κρυπτογραφία έπαιζε και παίζει (ακόμη περισσότερο σήμερα) σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Δεν έχει να κάνει μόνο με στρατιωτικά μυστικά, αλλά και με την καθημερινότητα μας πια. Οι συναλλαγές μας μέσω Internet είναι ένα παράδειγμα.
Ένας απλός τρόπος κρυπτογράφησης είναι η αντικατάσταση ενός γράμματος με ένα άλλο. Βάζουμε π.χ στην θέση του α το τ, στην θέση του β το ν, αντί για γ το ω κτλ. (Η αντικατάσταση αυτή ήταν τελείως τυχαία). Ένα κείμενο κρυπτογραφημένο με τον τρόπο αυτό είναι πολύ εύκολο να αποκρυπτογραφηθεί. Η αποκρυπτογράφηση βασίζεται στην συχνότητα εμφάνισης ενός γράμματος σε μία γλώσσα. Στον παρακάτω πίνακα καταγράφεται η συχνότητα (%) εμφάνισης των γραμμάτων στα κείμενα που είναι γραμμένα στα ελληνικά.
Γράμμα Συχνότητα Γράμμα Συχνότητα Γράμμα Συχνότητα Γράμμα Συχνότητα Γράμμα Συχνότητα Γράμμα Συχνότητα
α12ε8ι7,8 ν7,9ρ5φ1,2
β0,8ζ0,5κ4,2 ξ0,6σ4,9χ1,4
γ2η2,9λ3,3 ο9,8τ9,1ψ0,2
δ1,7θ1,3μ4,4 π5υ4,3ω1,6

Τα στοιχεία του πίνακα τα έχω πάρει απο το βιβλίο

ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑ
του Simon Singh
Εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ

Το πιο κάτω κρυπτογραφημένο κείμενο είναι ένα απόσπασμα από ένα πολύ ωραίο ποίημα. Μπορείτε να δοκιμάσετε τις ικανότητες σας στην αποκρυπτογράφηση, χρησιμοποιώντας τον παραπάνω πίνακα συχνοτήτων

		ΧΩΓΑΝ ΗΔΓ ΒΜΕΔ ΣΤΕ ΧΩΓΑΝ ΗΤ ΛΖΔΓΕΤ ΧΔΥ ΩΖΛΔΓΗΤΕ
		ΛΝΖΕΨ ΩΘΤΨ ΣΤΕ ΗΖΤΠΔΥΚΝ Η'ΤΜΜΤ ΧΔΥ ΧΩΖΤΨΤΓ
		ΩΤΓ ΩΕΓΤΕ ΤΜΒΑΩΕΤ

		ΘΕΜΒΘΩΓΤ ΗΤ ΨΝΘΤΗΤ ΣΤΕ ΔΕ ΟΤΖΣΩΨ ΧΔΥ ΩΣΖΔΥΨΤΓ ΠΜΥΣΤ
		ΔΕ ΣΕΑΤΖΩΨ ΧΔΥ ΤΓΤΟΔΨΟΒΨΤΓ ΣΤΗΝ ΤΧΔ ΗΤ ΓΩΖΤ
		ΗΤ "ΧΕΨΗΩΞΩ ΘΩ" ΣΤΕ ΗΤ "ΘΒ"
		ΘΕΤ ΨΗΔΓ ΤΩΖΤ, ΘΕΤ ΨΗΒ ΘΔΥΨΕΣΒ

		ΗΤ ΚΥΔ ΘΕΣΖΤ ΡΝΤ, ΗΤ ΛΩΖΕΤ ΘΤΨ
		ΧΔΥ ΠΥΖΩΥΤΓ Γ'ΤΓΩΟΔΥΓΩ ΣΖΥΙΤ ΗΔ ΩΓΤ ΨΗΔ ΤΜΜΔ
		Β ΠΜΤΨΗΖΤ ΘΩ ΗΔ ΚΖΔΨΤΛΕ ΨΗΕΨ ΤΓΔΕΛΗΩΨ ΤΥΜΔΧΔΖΗΩΨ
		ΣΤΕ ΗΤ ΣΔΘΘΤΗΕΤ ΔΕ ΑΤΜΤΨΨΩΨ ΧΔΥ ΩΖΛΔΓΗΔΥΨΤΓ ΘΤΡΕ
		ΧΤΓΝ ΤΧ'ΗΕΨ ΦΩΖΔΜΕΑΕΩΨ, ΧΕΨΝ ΤΧ' ΗΔΥΨ ΙΖΤΛΗΩΨ
		ΗΒΓ ΤΓΩΘΝΓΤ ΧΔΥ ΣΤΑΕΨΩ ΨΗΔ ΛΩΖΕ ΨΔΥ
		ΣΕ ΩΗΖΩΘΩ ΗΖΩΕΨ ΙΔΖΩΨ ΗΔ ΘΝΟ ΗΖΩΕΨ ΘΩΖΩΨ ΧΤΓΝ ΤΧΔ ΗΔΥΨ ΣΤΗΤΖΖΤΛΗΩΨ

		ΩΤΓ ΤΥΗΤ ΩΕΓΤΕ ΤΜΒΑΩΕΤ ΗΖΤΠΔΥΚΝ
		ΗΔ ΦΥΜΕΓΔ ΚΔΣΤΖΕ ΣΤΕ ΗΔ ΗΩΗΖΤΠΝΓΔ ΙΤΓΗΔ
		ΨΗΔΓ ΗΔΕΛΔ, ΗΒ ΠΔΖΠΔΓΤ ΘΩ ΗΤ ΦΩΧΜΩΣΤ ΘΤΜΜΕΤ
		ΗΒ ΠΤΗΤ ΧΔΥ ΘΤΨ ΣΔΕΗΤΦΩ ΘΩΨΤ ΨΗΤ ΨΣΔΗΩΕΓΤ
		ΧΤΕΚΕ ΘΩ ΗΔ ΜΕΟΤΓΕ ΣΤΕ ΘΩ ΗΔΓ ΣΔΣΣΕΓΔ ΨΗΤΥΖΔ
		ΗΒΓ ΝΖΤ ΧΔΥ ΟΖΤΚΕΤΡΩΕ ΨΗΝΓ ΟΖΤΛΝΓ ΗΔ ΤΧΜΒΨΕΤΨΗΔ
		ΧΩΓΑΝ ΗΔ ΖΔΥΛΔ ΧΔΥ ΤΠΠΕΦΤ ΣΤΕ ΘΔΥ ΒΖΑΩ Δ ΣΔΨΘΔΨ.
Αν δεν τα καταφέρετε, το αρχικό κείμενο βρίσκεται εδώ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ



Επιδημία σε μοναστήρι

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ξενοδοχείο " ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ "

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τα καπέλα

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κι άλλα καπέλα

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τα σκουλαρίκια

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η ερώτηση

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κρυπτογραφία

Το κρυπτογραφημένο κείμενο είναι ένα απόσπασμα απο το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη " Το Μονόγραμμα "

			Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται
			Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ'άλλα που πέρασαν
			Εάν είναι αλήθεια
			
			Μιλημένα τα σώματα και οι βάρκες που έκρουσαν γλυκά
			Οι κιθάρες που αναβόσβησαν κάτω από τα νερά
			Τα "πίστεψέ με" και τα "μη"
			Μια στον αέρα, μια στη μουσική
			
			Τα δυο μικρά ζώα, τα χέρια μας
			Που γύρευαν ν'ανέβουνε κρυφά το ένα στο άλλο
			Η γλάστρα με το δροσαχί στις ανοιχτές αυλόπορτες
			Και τα κομμάτια οι θάλασσες που ερχόντουσαν μαζί
			Πάνω απ' τις ξερολιθιές, πίσω απ' τους φράχτες
			Την ανεμώνα που κάθισε στο χέρι σου
			Κι έτρεμε τρεις φορές το μώβ τρεις μέρες πάνω από τους καταρράχτες
			
			Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ
			Το ξύλινο δοκάρι και το τετράγωνο φαντό
			Στον τοίχο, τη Γοργόνα με τα ξέπλεκα μαλλιά
			Τη γάτα που μας κοίταξε μέσα στα σκοτεινά
			Παιδί με το λιβάνι και με τον κόκκινο σταυρό
			Την ώρα που βραδιάζει στων βράχων το απλησίαστο
			Πενθώ το ρούχο που άγγιξα και μου ήρθε ο κόσμος.
			
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ